Torengebouw Antwerpen
DE SCHEIDINGSWARMTEWISSELAAR ALS BESCHERMING VOOR DE KETEL: DE OPLOSSING VOOR ALLE PROBLEMEN ?
Als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen.
In de centrale stookplaats van een torengebouw in Antwerpen met winkels, kantoren en appartementen werd een lekkende ketel vervangen door een nieuw exemplaar. Na korte tijd begon ook deze te lekken. Er volgt een discussie over wie schuld treft, uiteraard wijst iedereen dan naar de garantie van de ketelfabrikant die aan het kortste eind trekt…
Wetende dat de oorzaak geen fabricagefout is, maar het gevolg van corrosie door zuurstofintrede, herstelt de fabrikant de ketel en voorziet in een scheidingswarmtewisselaar om van de discussies verlost te geraken. De eigenaars mogen immers leeglaten en hervullen naar eigen goeddunken, zonder dat daartegen kan worden opgetreden. Uiteraard was dat ook de reden dat die eerste ketel stuk gegaan was. Met een scheidingswarmtewisselaar is de zuurstofintrede niet opgelost, maar omdat de ketel dan een eigen afgescheiden circuit bedient, en de zuurstof daardoor tenminste niet meer bij de ketel geraakt, is de leverancier verlost van het probleem. Omdat het onderhoudsbedrijf wel eens wilde weten hoe erg het eigenlijk met de corrosiesnelheid gesteld was in de installatie werd ook een Risycor voorzien.
Door een domme vergissing wordt de Risycor gemonteerd voor de scheidingswisselaar in het ketelcircuit, in plaats van er na in het gebouwcircuit. Twee jaar later zal blijken dat deze fout heel interessante inzichten opleverde. Corrosie had weer de kop opgestoken, en wel waar iedereen dacht het nooit meer zou gebeuren: in het ketelcircuit! Dat lijkt erg onwaarschijnlijk, maar is het niet.
Immers, aangezien het primaire ketelcircuit slechts een beperkte waterinhoud heeft en amper statische hoogte, volstond een relatief klein expansievat van 140 l met variabele druk (vast gaskussen) om het drukbehoud van dat gedeelte te verzekeren. Maar zo’n expansievat verliest voordruk.Bij de controle van de voordruk na twee jaar bleek dat deze nagenoeg volledig verdwenen was. Het gevolg daarvan is dat bij elke nachtverlaging, als de temperatuur in dat primaire circuit daalt, lucht ingezogen wordt door een automatische vlotterontluchter met massieve corrosie tot gevolg - zie Risycard 01.
Een Risycor slaat dan tijdig alarm. De scheidingswisselaar, die het gebouwprobleem weghoudt van de ketel, is geen oplossing: in het nieuw gecreëerde primaire ketelcircuit voor de scheidingswarmtewisselaar mag uiteraard ook geen zuurstof intreden!
